ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۹۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گنجم چو گهر در دل گنجینه شکست</p></div>
<div class="m2"><p>رازم همه در سینهٔ بی کینه شکست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر شعلهٔ آرزو که از جان برخاست</p></div>
<div class="m2"><p>چون پارهٔ آبگینه در سینه شکست</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 79

رباعی شمارهٔ ۹۷

گنجم چو گهر در دل گنجینه شکست
رازم همه در سینه بی کینه شکست
هر شعله آرزو که از جان برخاست
چون پاره آبگینه در سینه شکست

هوش مصنوعی: در این ابیت، شاعر به بیان درونی‌ترین احساسات و آرزوهای خود می‌پردازد. او خود را مانند گنجی در دل گنجینه‌ای می‌بیند که در آن رازها و آرزوهایش وجود دارد. این رازها و آرزوها با غم و شکست مواجه شده و مانند آبی که در دل شیشه‌ای می‌شکند، بر دل او اثر می‌گذارند. در نهایت، شعله‌های آرزوهایی که در وجودش زنده‌اند، به دلیل شکست و ناتوانی در تحقق، در دل او تکه‌تکه می‌شوند.

رباعی شمارهٔ ۹۵

رباعی شمارهٔ ۹۶

هوش مصنوعی: من مانند جواهری گرانبها در دل یک گنجینه هستم، اما رازهایم را در سینه‌ام با بی‌کینه و بدون نفرت نگه داشته‌ام.

گنجم چو گهر در دل گنجینه شکست

رازم همه در سینهٔ بی کینه شکست

هوش مصنوعی: هر آرزویی که از عمق وجود انسان برمی‌خیزد، مانند تکه‌ای شیشه در دل او می‌شکند.

هر شعلهٔ آرزو که از جان برخاست

چون پارهٔ آبگینه در سینه شکست

رباعی شمارهٔ ۹۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها