رباعی شمارهٔ ۸۹
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
کلمه ی حیات در شعر اشتباه تایپ شده است
---
پاسخ: با تشکر، «حیوت» با «حیات» جایگزین شد.
این رباعی به صورت زیر به اوحدالدین مراغه ای منسوب است :
افسانه ی عمر آدمی یک نفس است - پس همنفسی جو که جهان یک نفس است _ با همنفسی گر نفسی دست دهد - مجموع حساب عمر آن یک نفس است ،
این رباعی را خواننده تاجیک جوربیک مرادف به زیبایی خوانده است
رباعی زیبایی است ولی به نظرم درساختار اشتباهی رخ داده اگر است را ردیف این رباعی بگیریم قافیه که سه بار تکرارشده ( نفس ) اشکال دارد چون نفس وهمنفس از یک ریشه اند وقافیه نمی شوند فکر نمی کنم ابوسعید ابوالخیر چنین کاری بکند
این رباعی رو به چند نفر دیگر از جمله فخرالدین عراقی و خواجه نصیر الدین طوسی هم نسبت داده اند.
این شعر یکی از اشعار خواجه نصیرالدین توسی است، که به گزارش مورخین این شعر را برای عطار نیشابوری سرود.