ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۸۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در عالم اگر فلک اگر ماه و خورست</p></div>
<div class="m2"><p>از بادهٔ مستی تو پیمانه خورست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>فارغ ز جهانی و جهان غیر تو نیست</p></div>
<div class="m2"><p>بیرون ز مکانی و مکان از تو پُرست</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 77

رباعی شمارهٔ ۸۱

در عالم اگر فلک اگر ماه و خورست
از باده مستی تو پیمانه خورست
فارغ ز جهانی و جهان غیر تو نیست
بیرون ز مکانی و مکان از تو پرست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و عشق به معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید که اگر زمین و آسمان و ماه و خورشید وجود دارند، همه به خاطر عشق و مستی معشوق است. همچنین بیان می‌کند که او از دنیای بیرون و مکان‌های دیگر فارغ و بی‌نیاز است، چون تمامی هستی و توجه‌اش معطوف به معشوقش است.

رباعی شمارهٔ ۷۹

رباعی شمارهٔ ۸۰

هوش مصنوعی: اگرچه در دنیا ستاره‌ها، ماه و خورشید وجود دارند، اما همهٔ زیبایی‌ها و لذت‌ها در می و مستی تو نهفته است.

در عالم اگر فلک اگر ماه و خورست

از بادهٔ مستی تو پیمانه خورست

هوش مصنوعی: موجودی که به هیچ چیز دیگری وابسته نیست، و دنیا تنها به خاطر وجود تو معنا پیدا می‌کند. تو فراتر از مکان‌ها هستی و همه جا از وجود تو پر شده است.

فارغ ز جهانی و جهان غیر تو نیست

بیرون ز مکانی و مکان از تو پُرست

رباعی شمارهٔ ۸۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها