ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۸۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ما را به سر چاه بری دست زنی</p></div>
<div class="m2"><p>لاحول کنی و شست بر شست زنی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر ما به ستم همیشه دستی داری</p></div>
<div class="m2"><p>گویی عسسی و شامگه مست زنی</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 164

رباعی شمارهٔ ۶۸۹

ما را به سر چاه بری دست زنی
لاحول کنی و شست بر شست زنی
بر ما به ستم همیشه دستی داری
گویی عسسی و شامگه مست زنی

هوش مصنوعی: این شعر به بیان درد و رنجی می‌پردازد که ناشی از ستم و ظلم است. گوینده به ناامیدی و تسلیم در برابر ستم اشاره می‌کند و از دستیاری که به جای یاری، بیشتر بر مشکلات او می‌افزاید، گلایه می‌کند. حس ناامیدی و حسرت به خوبی در این شعر نمایان است.

رباعی شمارهٔ ۶۸۷

رباعی شمارهٔ ۶۸۸

هوش مصنوعی: ما را به جایی ببر که در آن کسی بتواند با تلاش و مهارت، مشکلات را بهبود بخشد و به کارها رسیدگی کند.

ما را به سر چاه بری دست زنی

لاحول کنی و شست بر شست زنی

هوش مصنوعی: همیشه به ما ستم می‌کنی، انگار که در حالی که مستی، به ما آسیب می‌زنی و آزار می‌رسانی.

بر ما به ستم همیشه دستی داری

گویی عسسی و شامگه مست زنی

رباعی شمارهٔ ۶۸۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها