ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۷۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا بتوانی بِکَش به جان، بارِ دلی</p></div>
<div class="m2"><p>می‌کوش که تا شوی ز دل، یارِ دلی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آزارِ دلی مَجو که ناگاه کنی</p></div>
<div class="m2"><p>کارِ دو جهان در سرِ آزارِ دلی</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 162

رباعی شمارهٔ ۶۷۴

تا بتوانی بکش به جان بار دلی
می کوش که تا شوی ز دل یار دلی
آزار دلی مجو که ناگاه کنی
کار دو جهان در سر آزار دلی

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به نارضایتی و درد دل اشاره می‌کند و از کسی می‌خواهد تا به دنبال رنجاندن دل‌ها نباشد. او تأکید می‌کند که باید تلاش کرد تا به شادی و خوشحالی دل نزدیک شویم و از آسیب رساندن به دل‌ها پرهیز کنیم. شاعر به اهمیت رفتار نیکو و محبت در روابط انسانی اشاره دارد.

رباعی شمارهٔ ۶۷۲

رباعی شمارهٔ ۶۷۳

هوش مصنوعی: برای اینکه بتوانی به دل خود فشار بیاوری و آن را خالی کنی، باید تلاش کنی تا در آخر از دل، دوست و یار دل خود شوی.

تا بتوانی بِکَش به جان، بارِ دلی

می‌کوش که تا شوی ز دل، یارِ دلی

هوش مصنوعی: دلت را از آزار دیگران دور نگه‌دار، زیرا ممکن است ناخواسته کارهای ناپسندی برای دو جهان به وجود آوری.

آزارِ دلی مَجو که ناگاه کنی

کارِ دو جهان در سرِ آزارِ دلی

رباعی شمارهٔ ۶۷۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها