ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست</p></div>
<div class="m2"><p>ما بی‌خور و خوابیم و جهان مطبخ ماست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ما را نبود هوای فردوس از آنک</p></div>
<div class="m2"><p>صد مرتبه بالاتر از آن دوزخ ماست</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 75

رباعی شمارهٔ ۶۳

ما کشته عشقیم و جهان مسلخ ماست
ما بی خور و خوابیم و جهان مطبخ ماست
ما را نبود هوای فردوس از آنک
صد مرتبه بالاتر از آن دوزخ ماست

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به وضعیت دردناک و تلخ عاشقان اشاره می‌کند. او می‌گوید که ما در عشق خود به شدت آسیب دیده‌ایم و جهان اطراف ما مانند یک کشتارگاه است. همچنین بیان می‌کند که ما از خوشی و آرامش بی‌بهره‌ایم، و دنیا برای ما به مانند یک آشپزخانه پر از مشکلات و مشکلات است. در نهایت، او اشاره می‌کند که آرزوهای ما بهشت نیستند، بلکه بارها بدتر از عذاب و رنجی‌اند که در دوزخ احساس می‌کنیم.

رباعی شمارهٔ ۶۱

رباعی شمارهٔ ۶۲

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/33855

هوش مصنوعی: ما در عشق به حدی گرفتاریم که جهان برای ما همچون کشتارگاهی است. ما در حالتی بی‌خبر و بی‌خواب به سر می‌بریم و جهان دور و بر ما همچون آشپزخانه‌ای است که در آن در حال پخته شدن هستیم.

ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست

ما بی‌خور و خوابیم و جهان مطبخ ماست

هوش مصنوعی: ما به بهشت نیاندیشیم، چون دوزخ برای ما به مراتب بالاتر از آن است.

ما را نبود هوای فردوس از آنک

صد مرتبه بالاتر از آن دوزخ ماست

رباعی شمارهٔ ۶۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۶۲ به خوانش مجید آخته

حاشیه ها