ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۷۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ابریست که خون دیده بارد غم تو</p></div>
<div class="m2"><p>زهریست که تریاق ندارد غم تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در هر نفسی هزار محنت زده را</p></div>
<div class="m2"><p>بی دل کند و ز دین برآرد غم تو</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 148

رباعی شمارهٔ ۵۷۸

ابریست که خون دیده بارد غم تو
زهریست که تریاق ندارد غم تو
در هر نفسی هزار محنت زده را
بی دل کند و ز دین برآرد غم تو

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم و دشواری‌هایی که بر اثر عشق یا محبت به معشوقش به وجود آمده صحبت می‌کند. او این احساست را با تصاویری مانند "ابری که خون دیده" و "زهر بی‌تریاق" توصیف می‌کند، که نشان‌دهنده عمق و شدت این غم است. همچنین، شاعر به تأثیر این غم بر زندگی‌اش اشاره می‌کند و می‌گوید که هر نفسش پر از رنج و درد است. به طور کلی، شعر بیانگر احساسات عمیق و تلخ ناشی از عشق و جدایی است.

رباعی شمارهٔ ۵۷۶

رباعی شمارهٔ ۵۷۷

هوش مصنوعی: ابرهای آسمان، مانند چشمی پر از اشک، به خاطر غم تو باران می‌بارند. و غم تو مانند زهر است که هیچ antidote یا درمانی برای آن وجود ندارد.

ابریست که خون دیده بارد غم تو

زهریست که تریاق ندارد غم تو

هوش مصنوعی: در هر لحظه‌ای، هزاران درد و رنج را فراموش کرده و غم تو را از دل دور می‌کند.

در هر نفسی هزار محنت زده را

بی دل کند و ز دین برآرد غم تو

رباعی شمارهٔ ۵۷۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها