ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۷۱

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 147

رباعی شمارهٔ ۵۷۲

ای آینه را داده جلا صورت تو
یک آینه کس ندید بی صورت تو
نی نی که ز لطف در همه آینه ها
خود آمده ای به دیدن صورت تو

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و وجود خاص فرد اشاره دارد. شاعر می‌گوید که آینه‌ها فقط به خاطر وجود و زیبایی او جلا پیدا کرده‌اند و هیچ آینه‌ای نمی‌تواند بدون او، شکل و صورت خود را نشان دهد. همچنین اشاره می‌کند که خود او به‌عنوان زیبا‌ترین وجود در همه آینه‌ها حاضر است و این حضور، زیبایی آن‌ها را نمایان می‌کند.

رباعی شمارهٔ ۵۷۰

رباعی شمارهٔ ۵۷۱

هوش مصنوعی: ای آینه، زیبایی تو به قدری است که هیچ کس نتوانسته است بدون تصویر تو، زیبایی‌ات را ببیند.

ای آینه را داده جلا صورت تو

یک آینه کس ندید بی صورت تو

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که وجود تو، با لطف و زیبایی‌ات، در همه آینه‌ها تأثیر گذاشته و نقش و جلوه‌ات را به نمایش می‌گذارد.

نی نی که ز لطف در همه آینه‌ها

خود آمده‌ای به دیدن صورت تو

رباعی شمارهٔ ۵۷۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها