ابوسعید ابوالخیررباعی شمارهٔ ۵۴۰
ای نُه دِلِهٔ دَه دِلِه هر دَه یِله کن
صراف وجود باش و خود را چِله کن
یک صبح به اخلاص بیا بر در دوست
گر کام تو برنیامد آنگه گله کن
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای نُه دِلِهٔ دَه دِلِه هر دَه یِله کن
صراف وجود باش و خود را چِله کن
هوش مصنوعی: ای کسی که در دل‌های خود، نُه دلی داری، به دور از غم و اندوه، با تمام وجودت به کار صرافی دل و روح بپرداز و خودت را به آرامش برسان.
یک صبح به اخلاص بیا بر در دوست
گر کام تو برنیامد آنگه گله کن
هوش مصنوعی: در یک صبح با نیت خالص و صمیمانه به در منزل دوست برو. اگر خواسته‌ات برآورده نشد، سپس می‌توانی شکایت کنی.
حاشیه ها
1395/03/03 09:06
محمود
به اخلاص درست است نه با خلاص
1397/10/27 23:12
H Gh
این رباعی رو البته با غلط فراوان جواد یساری در کنسرتی قبل از آهنگ محراب میخونه
مصرع اول و چهارم رو درست و مصرعهای دوم و سوم و به صورت من درآوردی و غلط میخونه
1399/12/27 14:02
علی
جواد یساری کلا شعرو جویید
ای نه دله ی ده دله دل یک دله کن
هرچیز که غیر اوست از خود وله کن
یکبار تو به اخلاص عمل بیا بر در دوست
گر کام تو بر نیامد اونوقت گله کن