ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۹۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دوست ترا به جملگی گشتم من</p></div>
<div class="m2"><p>حقا که درین سخن نه زرقست و نه فن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر تو ز وجود خود برون جستی پاک</p></div>
<div class="m2"><p>شاید صنما به جای تو هستم من</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 136

رباعی شمارهٔ ۴۹۹

ای دوست ترا به جملگی گشتم من
حقا که درین سخن نه زرقست و نه فن
گر تو ز وجود خود برون جستی پاک
شاید صنما به جای تو هستم من

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دوست خود می‌خواهد که در خود به جست‌وجو بپردازد. او تصریح می‌کند که سخنانش خالصانه و بدون فریب است. اگر دوست از وجود خود خالص شود و به عمق وجودش نگاه کند، شاید در واقع حضور او مانند یک معشوق واقعی باشد.

رباعی شمارهٔ ۴۹۷

رباعی شمارهٔ ۴۹۸

هوش مصنوعی: ای دوست، من به تمام وجودم به تو وابسته‌ام و به‌راستی در این حرفم هیچ گونه دروغ و تزویر وجود ندارد.

ای دوست ترا به جملگی گشتم من

حقا که درین سخن نه زرقست و نه فن

هوش مصنوعی: اگر از وجود خود فراتر بروی و خود را پاکسازی کنی، ممکن است که من به جای تو حاضر شوم.

گر تو ز وجود خود برون جستی پاک

شاید صنما به جای تو هستم من

رباعی شمارهٔ ۴۹۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها