ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۹۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یک جو غم ایام نداریم خوشیم</p></div>
<div class="m2"><p>گر چاشت بود شام نداریم خوشیم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون پخته به ما میرسد از مطبخ غیب</p></div>
<div class="m2"><p>از کس طمع خام نداریم خوشیم</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 135

رباعی شمارهٔ ۴۹۳

یک جو غم ایام نداریم خوشیم
گر چاشت بود شام نداریم خوشیم
چون پخته به ما میرسد از مطبخ غیب
از کس طمع خام نداریم خوشیم

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به بیان خوشحالی و رضایت خود می‌پردازد. او می‌گوید که حتی در زمان‌هایی که غم و اندوه وجود دارد، باز هم خوشحالیم. در صورت وجود درد، ما همچنان خوشیم. او به این نکته هم اشاره می‌کند که ما از آنچه از عالم غیب به ما می‌رسد، راضی هستیم و به آن چه که از دیگران می‌رسد نیازی نداریم. در نهایت، خوشبختی‌اش را از درون و ارتباطش با جهان بالاتر می‌داند.

رباعی شمارهٔ ۴۹۱

رباعی شمارهٔ ۴۹۲

هوش مصنوعی: ما از غم روزگار چیزی در دل نداریم و اگر در روز خوشی را تجربه کردیم، در شب هم دلمان شاد است و به آن فکر نمی‌کنیم.

یک جو غم ایام نداریم خوشیم

گر چاشت بود شام نداریم خوشیم

هوش مصنوعی: وقتی که نعمت و برکت به ما می‌رسد، ناشی از کار و تلاش‌های پنهانی است و ما به هیچ‌کس امید نداریم و در حالت خوشحالی به سر می‌بریم.

چون پخته به ما میرسد از مطبخ غیب

از کس طمع خام نداریم خوشیم

رباعی شمارهٔ ۴۹۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها