ابوسعید ابوالخیررباعی شمارهٔ ۳۷۶
در خانه خود نشسته بودم دلریش
وز بار گنه فگنده بودم سر پیش
بانگی آمد که غم مخور ای درویش
تو درخور خود کنی و ما درخور خویش
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
در خانه خود نشسته بودم دلریش
وز بار گنه فگنده بودم سر پیش
هوش مصنوعی: در خانه نشسته بودم و دل ناراحتی داشتم، چون از گناهانم شرمنده و پشیمان بودم.
بانگی آمد که غم مخور ای درویش
تو درخور خود کنی و ما درخور خویش
هوش مصنوعی: صدایی به گوش رسید که به درویش می‌گوید: نگران نباش؛ تو به کار خودت رسیدگی کن و ما هم به کار خودمان.
حاشیه ها
1395/07/05 10:10
محمد سیاوشان
با سلام
مصرع دوم بیت اول "فکنده بودم سر در پیش" صحیح است.
سپاسگزارم
1395/09/13 23:12
10332
1396/02/20 17:05
سام
به نظر می رسد که رباعی 375 و 376 در اصل یکی هستند با روایت های متفاوت.
1400/12/27 19:02
رضا از کرمان
سلام جناب داودوند
بنده قبلا هم سوال کرده بودم ولی متاسفانه حضرتعالی ویا سایر دوستان راهنمایی نکردند آیا شماره های درج شده از سوی شما حساب ابجد رباعی است وبه چه کار میاید ویا مفهوم دیگری دارند لطفا بر بنده منت گذاشته توضیحاتی مرقوم فرمایید.
شاد وخرم باشید