ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۷۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شاهی‌طلبی برو گدای همه باش</p></div>
<div class="m2"><p>بیگانه زخویش و آشنای همه باش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خواهی که ترا چو تاج بر سر دارند</p></div>
<div class="m2"><p>دست همه گیر و خاک پای همه باش</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 118

رباعی شمارهٔ ۳۷۱

شاهی طلبی برو گدای همه باش
بیگانه زخویش و آشنای همه باش
خواهی که ترا چو تاج بر سر دارند
دست همه گیر و خاک پای همه باش

هوش مصنوعی: این ابیات به تفسیر ارتباط انسان با دیگران می‌پردازند. شاعر به ما می‌آموزد که اگر به دنبال مقام و احترام هستیم، باید humble و متواضع باشیم و خود را خدمت‌گزار دیگران بدانیم. در واقع، برای به دست آوردن محبت و توجه مردم، باید در کنار آنها باشیم و به خدمت رسانی بپردازیم.

رباعی شمارهٔ ۳۶۹

رباعی شمارهٔ ۳۷۰

هوش مصنوعی: برای دستیابی به مقام و قدرت، بهتر است به مانند گدایان زندگی کنی و از تعلق به خود بگذر. با دیگران بیگانه نباش و تلاش کن که با همه آشنا شوی.

شاهی‌طلبی برو گدای همه باش

بیگانه زخویش و آشنای همه باش

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که دیگران تو را مانند تاج بر سر بگذارند و مورد احترام قرار دهند، باید دستگیر و خدمتگزار همه باشی و humble و تواضع نشان دهی.

خواهی که ترا چو تاج بر سر دارند

دست همه گیر و خاک پای همه باش

رباعی شمارهٔ ۳۷۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها