ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای آینهٔ حسن تو در صورتِ زیب</p></div>
<div class="m2"><p>گردابِ هزار کشتی صبر و شکیب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر آینه‌ای که غیرِ حسنِ تو بود</p></div>
<div class="m2"><p>خواند خردش سرابِ صحرای فریب</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 71

رباعی شمارهٔ ۳۷

ای آینه حسن تو در صورت زیب
گرداب هزار کشتی صبر و شکیب
هر آینه ای که غیر حسن تو بود
خواند خردش سراب صحرای فریب

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت شخصی اشاره می‌کند که آیینه‌ای از حسن و زیبایی است. او می‌گوید که مثل گردابی، صبر و شکیبایی را به همه چالش‌ها و مشکلات زندگی دعوت می‌کند. همچنین، هر چیز دیگری که غیر از زیبایی او باشد، تنها سراب و فریب است و واقعیت ندارد. به این ترتیب، شاعر اهمیت و ارزش زیبایی را در زندگی تأکید می‌کند.

رباعی شمارهٔ ۳۵

رباعی شمارهٔ ۳۶

هوش مصنوعی: ای آینهٔ زیبایی، تو در چهرهٔ خود مانند گردابی هستی که هزار کشتی را در خود غرق می‌کند. صبر و شکیبایی در برابر زیبایی تو نیاز است.

ای آینهٔ حسن تو در صورتِ زیب

گردابِ هزار کشتی صبر و شکیب

هوش مصنوعی: هر تصویر و هر نمایی که جز زیبایی تو باشد، عقل آن را همچون سراب در بیابان فریبنده می‌بیند.

هر آینه‌ای که غیرِ حسنِ تو بود

خواند خردش سرابِ صحرای فریب

رباعی شمارهٔ ۳۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها