ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۲۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بستان رخ تو گلستان آرد بار</p></div>
<div class="m2"><p>لعل تو حیوة جاودان آرد بار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر خاک فشان قطره‌ای از لعل لبت</p></div>
<div class="m2"><p>تا بوم و بر زمانه جان آرد بار</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 111

رباعی شمارهٔ ۳۲۶

بستان رخ تو گلستان آرد بار
لعل تو حیوة جاودان آرد بار
بر خاک فشان قطره ای از لعل لبت
تا بوم و بر زمانه جان آرد بار

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر زیبایی و تأثیر عمیق رخسار محبوب است. شاعر می‌گوید که زیبایی او مانند گلستانی پر از گل است و لعل لبش جان را جاودانه می‌سازد. همچنین خواهان آن است که قطره‌ای از لبان او بر خاک بریزد تا این زیبایی و معنا در زمان و مکان باقی بماند و جان‌ها را زنده کند.

رباعی شمارهٔ ۳۲۴

رباعی شمارهٔ ۳۲۵

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو مانند گلستانی است و زیبایی تو زندگی ابدی را به ارمغان می‌آورد.

بستان رخ تو گلستان آرد بار

لعل تو حیوة جاودان آرد بار

هوش مصنوعی: قطره‌ای از لب‌های تو بر زمین بریزد تا زندگی به این دنیا جان تازه‌ای ببخشد.

بر خاک فشان قطره‌ای از لعل لبت

تا بوم و بر زمانه جان آرد بار

رباعی شمارهٔ ۳۲۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها