ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>برتافت عنانِ صبوری از جانِ خراب</p></div>
<div class="m2"><p>شد همچو ر‌کاب، حلقهٔ چشم از تب و تاب</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دیگر چو عنان نپیچم از حکمِ تو سر</p></div>
<div class="m2"><p>گر دولتِ پابوسِ تو یابم چو رکاب</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 70

رباعی شمارهٔ ۳۲

برتافت عنان صبوری از جان خراب
شد همچو ر کاب حلقه چشم از تب و تاب
دیگر چو عنان نپیچم از حکم تو سر
گر دولت پابوس تو یابم چو رکاب

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از احساساتی عمیق صحبت می‌کند. او صبوری خود را تحت فشار می‌بیند و چشمانش به شدت درگیر تب و تاب عشق هستند. او بیان می‌کند که دیگر نمی‌تواند از دستورات معشوقش سرپیچی کند و اگر بتواند سروکارش با او برقرار شود، همانند رکاب سوارکار در خدمت او خواهد بود.

رباعی شمارهٔ ۳۰

رباعی شمارهٔ ۳۱

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/33792

هوش مصنوعی: برگشتن به آرامش و صبر از درون جان ناتوان، مانند حلقه‌ای که در چشم از هیجان و بی‌تابی ایجاد می‌شود.

برتافت عنانِ صبوری از جانِ خراب

شد همچو ر‌کاب، حلقهٔ چشم از تب و تاب

هوش مصنوعی: دیگر به خواستت اعتراض نخواهم کرد، چون اگر به خدمت تو برسم، مانند یاری وفادار در کنارت خواهم بود.

دیگر چو عنان نپیچم از حکمِ تو سر

گر دولتِ پابوسِ تو یابم چو رکاب

رباعی شمارهٔ ۳۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۳۱ به خوانش مجید آخته

حاشیه ها