به نظر نگارش مصرع اول اینچنین باشد: ای دل بر ما مباش بی دلبر ما

یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما
یک دل بر ما به که دو صد دل بر ما

ای دلبر ما مباش بی ((دل بر ما))
یک دلبر ما به که دو صد ((دل بر ما))
نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما
یا دلبر ما فرست یا ((دل بر ما))
به خاطر ردیفش فکر کنم به این طریق نوشته بشود.

ای دلبر ما مباش بی دل ، بر ما
یک دلبر ما به که دو صد دل ،بر ما
نه دل ، بر ما نه دلبر اندر بر ما
یا دل ، بر ما فرست یا دلبر ما

وصلت ِ دلبر
برخیز و ببین ، وصلت ِ دل هست و دو دلبر
مهر است و محبت ، که دلی داده به دلبر
دلبر بر ِ دلبر است و شاهد ، دل ِ دلبر
محکوم دل است و حاکمش هم ، دل و دلبر

واقعا خوندنش کار سخت اما درعین سختی لذت بخشه

جمع آن: 3797

آنچه در کتاب نسخه دستی نوشته شده به صورت زیر است:
ای دلبر ما مباش بی دل بر ما
یک دلبر ما به از صد دل بر ما
نه دلبر ما نه دل، بر اندر بر ما
یا دلبر ما فرست یا دل، بر ما
پ.ن: مصرع دوم بیت اول همینطور که نوشته ام نوشته شده

شاید اینطور هم بشود خواند :
ایدل ، برِ ما مباش بی دلبرِ ما
یکدل ، برِ ما ، به که دوصد دل ، برِ ما
نه دل ، برِ ما ، نه دلبر اندر برِ ما
یا دل ، برِ ما فرست یا دلبر ما

به نظر مصرع اول " ای دل بر ما مباش بی دلبر ما " صحیح باشد .

فغان که چه کرده شیخ با لغات و ادبیات!!! حقا که با این دو بیت، کلمات را به سخره گرفته و ناتوانی آنان در بیان احساسات را نمود داده! اگر با صنعت جناس آشنا باشید در هر سه مورد ظاهر یکسان است و مفهوم متفاوت...

به به آقای دکتر پازوکی چه عجب دوباره اینجا مشرف شدین! زمان بسیاری از آخرین گفت و گوی مان میگذرد! بس دلتنگ نظراتتون تو انجمن شدم!
این شعر همانطور که گفتین یه جناس تام عالی دارد و شیخ استفاده ی حداعلی را از آن کرده! دلبر در مقابل دل، بر و بر(به معنای کنار)!!!

سلام اولین باری هست که در گنجور نظر میدهم
اما دلم نیامد که اقرار نکنم به قدرت و زوق شاعر
با قلم ابوسعید اشنای ندارم اما متحیر مانده ام که مگر میشود این قدر زیبا با روح کلمات بازی کرد

بسیار دانشین! برای دوستانی که در خواندنش مشکل دارند:
ای دلبرِ ما مباش بی‌دل بَرِ ما
یک دلبرِ ما بِهْ که دوصد دِل بَرِ ما
نَه دلْ بَرِ ما نه دلبر اَنْدَر بَرِ ما
یا دل بَرِ ما فِرِست یا دلبرِ ما

این دو بیت را «منیژه دولت» خواننده شهیر تاجیکستان در آهنگ «گلمای» خوانده‌اند.
پیوند به وبگاه بیرونی

قالب شعری رباعی است بنا بر این باید قافیه مصرع اول دوم و چهارم یکی باشه یا همشون "دل برِ ما "هستند یا همگی "دلبر ما"

من امام ابوسعید ابوالخیر و اینجا شهادت میدهم هرچی اون میگه و گفته حقیقت محضو فراتر از توصیف آدمای دیگه اس اون کسیه که عطار که اولیا بعضیاس و سه سال بعد از مرگ ابوسعید بدنیا میاد بخاطر عشقش به ابوسعید استادی نمیگیره و مرید واقعیش میشه و میشه هفت شهر عشق گرد....و ابن سینا باید جلوش لقوه بیوفته شماها که افت داره براتون سلاطین لطفا فقط بدونین سیمرغ دگرست و سی مرغ دگر

مشایخ واولیا اشعار از خودشون نمیگن در حالت مستی عرفانی از گنجینه اشعار خداوندی هست سرودشون. این بیت غزل حافظ علیه الرحمه هم گویای این مطلب هس 

تومپندار که من شعر به خود میگویم.  

تا هشیارم وبیدار یکی دم نزنم   

یا شیخ احمد میفرمایند تا نگویندم بگو هرگز نخواهم دم زدن