ابوسعید ابوالخیررباعی شمارهٔ ۲۱
آن رشته که قوّتِ روانست مرا
آرامشِ جانِ ناتوان‌ست مرا
بر لب چو کشی جان کشدم از پی آن
پیوند چو با رشتهٔ جان‌ست مرا
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن رشته که قوّتِ روانست مرا
آرامشِ جانِ ناتوان‌ست مرا
هوش مصنوعی: رشته‌ای که نیروی روح من است، به من آرامش و راحتی می‌دهد، همانطور که جان ضعیف من به آن نیاز دارد.
بر لب چو کشی جان کشدم از پی آن
پیوند چو با رشتهٔ جان‌ست مرا
هوش مصنوعی: وقتی که به لب می‌رسد، جانم را می‌کشم به خاطر آن پیوند، چون این پیوند با جان من گره خورده است.
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۲۱ به خوانش مجید آخته
حاشیه ها
1394/07/14 20:10
مژده ی وصل
این قوّت ِ من ز وصل ِ حبل است مرا
من متّصل ِ حبلم و طبل است مرا
طبّال ِ دل ِ من است و نقّال شدم
یک مژده به دل دارم و وصل است مرا
1394/10/24 23:12
کمال
باسلام وشکرپروردگارکه امروزدرخطهء مابارندگی
نسبتاخوبی گشت.
جمع این رباعی: 7115
1399/04/22 02:06
بهزاد علوی (باب)
مصراع 1 به این صورت نوشته شده:
" آن رشته که قوت روانست مرا "
ولی به نظر می آید نه با تکیه به مصراع شماره 3 میشود آنرا به صورت ذیل خواند:
آن رشته که "یاقوت" روانست مرا
و مثلا" فرخی هم سروده:
می اندر خم همی گوید که یاقوت روان گشتم ...