ابوسعید ابوالخیررباعی شمارهٔ ۱۵۷
ای دیده نظر کن اگرت بینایی‌ست
در کار جهان که سر به سر سودایی‌ست
در گوشهٔ خلوت و قناعت بنشین
تنها خو کن که عافیت تنهایی‌ست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1395/02/09 00:05
کمال
9706
1395/12/21 12:02
لیلا
دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد که از تنها بپرهیزد
حافظ
1395/12/21 19:02
روفیا
لیلا جان درود
فکر نمی کنید هر دو « تنها » که نگاشته آید باید « تن ها » نگاشته شوند؟؟
اشارتی است به نفوس آدمی! آدم ها! یا به قول آنتوان دو سنت اگزوپری آدم بزرگ ها...
یک سلامی نشنوی ای مرد دین
که نگیرد آخرت آن آستین
آدمی خوارند اغلب مردمان
از سلام علیکشان کم جو امان