ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۴۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>افسوس که کس با خبر از دردم نیست</p></div>
<div class="m2"><p>آگاه ز حال چهرهٔ زردم نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای دوست برای دوستیها که مراست</p></div>
<div class="m2"><p>دریاب که تا درنگری گردم نیست</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 86

فانوس خیال » تصویر 6730 - ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۴۶

رباعی شمارهٔ ۱۴۷

افسوس که کس با خبر از دردم نیست
آگاه ز حال چهره زردم نیست
ای دوست برای دوستیها که مراست
دریاب که تا درنگری گردم نیست

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از تنهایی و درد خود سخن می‌گوید و ابراز می‌کند که هیچ‌کس از حال او اطلاعی ندارد. او به دوستی اشاره می‌کند و از دوست می‌خواهد که به حال او توجه کند، زیرا زمان برای درد و اندوه او در حال سپری شدن است و ممکن است دیر شود.

رباعی شمارهٔ ۱۴۵

رباعی شمارهٔ ۱۴۶

هوش مصنوعی: متأسفانه کسی از دردهای من خبر ندارد و هیچ‌کس از حالت و چهرهٔ زرد و نزار من مطلع نیست.

افسوس که کس با خبر از دردم نیست

آگاه ز حال چهرهٔ زردم نیست

هوش مصنوعی: ای دوست، برای دوستی‌هایی که با من است، مرا درک کن تا بتوانم از آن‌ها بهره‌مند شوم، زیرا در غیر این صورت، چیزی نمی‌ماند.

ای دوست برای دوستیها که مراست

دریاب که تا درنگری گردم نیست

رباعی شمارهٔ ۱۴۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها