ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۳۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اندر همه دشت خاوران گر خاریست</p></div>
<div class="m2"><p>آغشته به خون عاشق افگاریست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر جا که پریرخی و گل‌رخساریست</p></div>
<div class="m2"><p>ما را همه در خورست مشکل کاریست</p></div></div>

سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر به کوشش سعید نفیسی، طهران ۱۳۳۴ » تصویر 85

رباعی شمارهٔ ۱۳۸

اندر همه دشت خاوران گر خاریست
آغشته به خون عاشق افگاریست
هر جا که پریرخی و گل رخساریست
ما را همه در خورست مشکل کاریست

هوش مصنوعی: این بیت به معضلات و چالش‌های عشق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که هر جا در دشت خاوران (نظام عشق) خاری وجود دارد، نشانه‌ای از درد و عواطف دل‌شکسته عاشقان است. همچنین، زیبایی‌ها و چهره‌های دلنشین همواره با مشکلات و سختی‌ها همراه هستند، و این دلیلی برای دشواری عاشقی محسوب می‌شود.

رباعی شمارهٔ ۱۳۶

رباعی شمارهٔ ۱۳۷

هوش مصنوعی: در تمام دشت‌های خاوران اگرچه خارهایی وجود دارد، اما هر یک از آنها با خون عشق آمیخته شده‌اند.

اندر همه دشت خاوران گر خاریست

آغشته به خون عاشق افگاریست

هوش مصنوعی: هر جایی که زیبایی و چهره‌ی دل‌انگیزی وجود دارد، ما همیشه درگیر مشکلات و چالش‌هایی هستیم که برایمان دشوار است.

هر جا که پریرخی و گل‌رخساریست

ما را همه در خورست مشکل کاریست

رباعی شمارهٔ ۱۳۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها