ابوسعید ابوالخیرتکه ۹
گرفت خواهم زلفین عنبرین تو را
به بوسه نقش کنم برگ یاسمین تو را
هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی
هزار سجده برم خاک آن زمین تو را
هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو
اگر ببینم بر مهر او نگین ترا
به تیغ هندی گو دست من جدا بکنند
اگر بگیرم روزی من آستین تو را
اگر چه خامش مردم که شعر باید گفت
زبان من به روی گردد آفرین تو را
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گرفت خواهم زلفین عنبرین تو را
به بوسه نقش کنم برگ یاسمین تو را
هوش مصنوعی: می‌خواهم با موهای خوشبو و مشکی‌ات، با بوسه‌ای تصویر گل یاس را به وجود آورم.
هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی
هزار سجده برم خاک آن زمین تو را
هوش مصنوعی: هر زمینی که تو قدم روی آن بگذاری، هزاران سجده بر خاک آن زمین برای تو انجام می‌دهم.
هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو
اگر ببینم بر مهر او نگین ترا
هوش مصنوعی: اگر نگاه کنم به مهر و زیبایی تو، هزار بوسه بر نامهٔ تو می‌زنم که حاکی از سخاوت و محبت توست.
به تیغ هندی گو دست من جدا بکنند
اگر بگیرم روزی من آستین تو را
هوش مصنوعی: اگر با شمشیر هندی دست مرا جدا کنند، باز هم اگر روزی تو را در آستینم گیرم، تمام این درد را به جان می‌خرم.
اگر چه خامش مردم که شعر باید گفت
زبان من به روی گردد آفرین تو را
هوش مصنوعی: اگرچه مردم شاید نخواهند چیزی بگویند، اما زبان من به خاطر تو ستایشگر می‌شود.
حاشیه ها
1392/11/30 18:01
رسته
بیت 3
غلط: هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو
درست : هزار بوسه دهم بر سحاء نامهٔ تو