تکه ۵۵
بر فلک بر، دو مرد پیشه ورند
آن یکی درزی آن دگر جولاه
این ندوزد مگر قبای ملوک
و آن نبافد مگر گلیم سیاه
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بر فلک بر، دو مرد پیشه ورند
آن یکی درزی آن دگر جولاه
هوش مصنوعی: در آسمان دو مرد مشغول کار هستند؛ یکی خیاط و دیگری بافنده.
این ندوزد مگر قبای ملوک
و آن نبافد مگر گلیم سیاه
هوش مصنوعی: این جمله به این مفهوم اشاره دارد که برخی کارها و ویژگیها مختص افراد خاصی هستند. فقط پادشاهان توانایی داشتن لباسهای خاص و مجلل را دارند، در حالی که دیگران سعادتشان به چیزهای سادهتر مثل گلیمهای سیاه محدود است. در واقع، این بیانگر تفاوتهای طبقاتی و تجملگرایی در جامعه است.