ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۵۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در سینه ز جوش خون دل دردا مرد</p></div>
<div class="m2"><p>زآن روز که زاده بود در خون تا مرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>القصه دل شکسته ما چو حباب</p></div>
<div class="m2"><p>در دریا زاد و باز در دریا مرد</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11353 - ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۵۷

شمارهٔ  ۵۸

در سینه ز جوش خون دل دردا مرد
زآن روز که زاده بود در خون تا مرد
القصه دل شکسته ما چو حباب
در دریا زاد و باز در دریا مرد

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به درد و رنج دل شکسته خود اشاره می‌کند. او از زمانی که به دنیا آمده، احساس درد و رنج را تجربه کرده و در نهایت همچون حبابی که در دریا زاده می‌شود و دوباره در دریا ناپدید می‌گردد، زندگی او نیز پر از ناامیدی و اندوه است. به طور کلی، این اشعار بیانگر اندوه عمیق و گذراندن زندگی با دردهای مداوم است.

شمارهٔ  ۵۶

شمارهٔ  ۵۷

هوش مصنوعی: از زمانی که به دنیا آمده، به خاطر درد و رنجی که در دلش وجود دارد، همیشه در حال مبارزه و کشمکش است و این وضعیت تا زمان مرگش ادامه دارد.

در سینه ز جوش خون دل دردا مرد

زآن روز که زاده بود در خون تا مرد

هوش مصنوعی: در نهایت، دل شکسته ما مانند حبابی در دریا متولد شد و دوباره در همان دریا از بین رفت.

القصه دل شکسته ما چو حباب

در دریا زاد و باز در دریا مرد

شمارهٔ ۵۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده