ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن شوخ که عشق سهل کاری پنداشت</p></div>
<div class="m2"><p>عاشق شد و غم بر من و بر خویش گماشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پروای دل کسی اگر کی دارد</p></div>
<div class="m2"><p>آن کو دل خود نگاه نتواند داشت</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11346 - ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ  ۳۸

شمارهٔ  ۳۹

آن شوخ که عشق سهل کاری پنداشت
عاشق شد و غم بر من و بر خویش گماشت
پروای دل کسی اگر کی دارد
آن کو دل خود نگاه نتواند داشت

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به شوخی که عشق را آسان می‌انگارد اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که آن فرد عاشق شده و غم را نه تنها بر خود بلکه بر دیگران نیز تحمیل کرده است. شاعر همچنین از کسی که به دل دیگران اهمیت ندهد انتقاد می‌کند و می‌گوید که اگر کسی نتواند دل خود را نگه دارد، چگونه می‌تواند به دل دیگران توجه کند.

شمارهٔ  ۳۷

شمارهٔ  ۳۸

هوش مصنوعی: آن خوش‌روحیه که فکر می‌کرد عشق کار آسانی است، به عاشق تبدیل شد و غم را بر خود و بر من تحمیل کرد.

آن شوخ که عشق سهل کاری پنداشت

عاشق شد و غم بر من و بر خویش گماشت

هوش مصنوعی: اگر کسی دلش برای دیگران می‌تپد و به آن‌ها اهمیت می‌دهد، نمی‌تواند به درستی دل خود را نگه دارد و از آن مراقبت کند.

پروای دل کسی اگر کی دارد

آن کو دل خود نگاه نتواند داشت

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده