هوش مصنوعی: لب‌های من از خون تر شده و طعمی تلخ دارند. ای کاش کسی بود که بتواند خون جگرم را در جامم بریزد و با من همراهی کند.

هوش مصنوعی: یار به من وعده داده که در فردا به وصال من خواهد آمد. همین برای من کافی است، زیرا او به خوبی می‌داند که صبحی که در راه است، شبی برای من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: صبح که در خانه نشسته‌ای، نگذار عشق کسی بر تو تاثیر منفی بگذارد، زیرا تیرگی و ناراحتی هرگز از روزهای زندگی‌ام دور نخواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی به من رحم کنی، پس بد درباره‌ام نگو. من چه کار بدی کرده‌ام که نمی‌توانی حتی نام من را بشنوی؟