هوش مصنوعی: در یک روز خاص، اشک‌هایی که از دل من می‌ریزد، مثل سیلابی بزرگ به جریان خواهد افتاد و حتی پرچم‌های تیرهایی که برفراز من قرار دارند، هرگز از ابرهای آسمان عبور نخواهند کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که چرخ روزگار بخواهد، می‌تواند آدمی را گرفتار غم و اندوه کرده و او را در زنجیری اسیر کند. این زنجیر ابتدا از بلندی‌ها و خوشی‌ها به سراغ من می‌آید و سپس باعث به بند کشیدن من می‌شود.

هوش مصنوعی: برای آرامش و آسایش، حتی یک شب هم نتوانستم کنار زمین بخوابم، به‌خاطر اینکه آسمان به شدت در آزار و آذیت من مشغول است.