هوش مصنوعی: دل همچنان غمگین و بی‌تاب است و عشق چشم من، مانند نور در یک خانه تاریک به نظر می‌رسد. زیبایی چهره‌اش همچون یک روزن سفید در این تاریکی می‌درخشد.

هوش مصنوعی: هر بار که نامه‌ات را به چشمان گریانم می‌سپارم، می‌ترسم که در نهایت، مانند چشمانم، نامه‌ام هم سفید و بی‌معنا شود.

هوش مصنوعی: اگرچه گل به خاطر تابش آفتاب سفید می‌شود، اما اگر تو را ببیند از شرم می‌خواهد در باغ سفید از بین برود.

هوش مصنوعی: از شانس بد من، این کار را کردی، مانند تیغ نازکی که از خون من رنگین شده است. امیدوارم روزی رویت، ای دشمن، سپید و روشن شود.