هوش مصنوعی: من در آتش عشق سوختم و نگرانم که او صورت بی‌پرده‌اش را ببیند، چون می‌دانم که زیبایی او مانند نوری در خورشید تابناک است.

هوش مصنوعی: با اینکه زندگی‌ام به صرف محدودیت‌ها و قید و بندها گذشت، اما هیچ کدام از این محدودیت‌ها نتوانستند دل من را به زنجیر بکشند، چون دل من همچون نقاب است که بر چهره‌ام پوشیده شده.

هوش مصنوعی: تار زلف او مانع اتصال دل من شد و از چهره‌اش، تار مویی باعث شد که میان دین و دانش، حجاب و پرده‌ای ایجاد شود.

هوش مصنوعی: در خواب خوب و خوشی دیدم که تو را می‌بینم. اما گفتم خواب کجا است؟ چون بخت بیدار کسی است که می‌تواند تو را در خواب ببیند.

هوش مصنوعی: وقتی که نشستی، لحظه‌ای آرام بگیر و استراحت کن، زیرا من در طول عمرم روزی را می‌بینم که خورشید غروب کرده و به پایان رسیده است.