هوش مصنوعی: چه روزهایی زیبا بود که تو یاد من را زنده می‌کردی، در حالی که نه عاشق بودی و نه بیچاره، و به جای آن به چه کسی کمک می‌کردی.

هوش مصنوعی: اگر تو از پی نگاه نمی‌رفتی، در عشق خود، حال و اوضاع مرا می‌دیدی و شرمنده نمی‌شدی.

هوش مصنوعی: اگر به آسانی دست به جگر نمی‌زدی و دل را راحت رها نمی‌کردی، مانند یوسف که لباسش را پارچه‌ای نیکو تقسیم کرد، تو هم در داشتن نام نیک و محبوبیت دچار مشکل می‌شدی.

هوش مصنوعی: این دنیا پر از پاداش‌ها و کیفرهاست و اکنون باید عواقب ستم‌هایی که به عاشقان رنج‌کشیده وارد کرده‌ای را تجربه کنی.

هوش مصنوعی: بگو تا وقتی که من ناله می‌کنم، تو هم از سنگ ناله کردی. اگر این‌طور که بر من مسکین می‌کوشی، بر خار می‌کوشیدی.