هوش مصنوعی: یا باید به دنبال رضایت محبوب باشی یا به دنبال رضایت خود؛ اما نباید همزمان به شناخت او پرداخته و در عین حال خود را بشناسی.

هوش مصنوعی: می‌خواهم بگویم که مثل آتش هستم که بدون سوختن زندگی می‌کند. تا زمانی که نسوزم، از جایم بلند نمی‌شوم و به حرکت درنمی‌آیم.

هوش مصنوعی: من سزاوار آتش هستم و از چشم دیگران دورم. در کنار خودم نمی‌توانم حقیقت وجودی‌ام را ببینم.

هوش مصنوعی: اگر خود را در آینه دیده‌ای، پس چرا هر لحظه زنجیر موهایت را به پای خود می‌اندازی؟

هوش مصنوعی: بی تو، دل را به درد و اندوه آمیختم و اشک‌هایی که از چشمانم ریختم، سرانجام به این نتیجه رسیدم که باید از دل خود، بهایی برای وجودم بپردازم.

هوش مصنوعی: به او گفتم از غم‌هایم بگویم، اما او پاسخ داد که از خدا خجالت بکش. هیچ‌کس در آتش مصیبت دیگران نرود و مدام خود را در درد و رنج غرق کند.

هوش مصنوعی: ای کسی که می‌گویی چرا دلت آتش نمی‌گیرد، بدان که آتش برای خود نمی‌سوزد.