هوش مصنوعی: در دل من، احساساتی از درد و رنج وجود دارد. این درد نه به خاطر شادی و خوشحالی است، بلکه به خاطر غم و اندوهی است که در آن مکان حس می‌شود.

هوش مصنوعی: به باغ گلستان سفر کردی و از بوی خوش آنجا بهره‌مند شدی. هنوز هم از عطر گل و لطافت آن غنچه، نفس می‌کشی و لذت می‌بری.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم به باغ بیایم، چون بدون گل روی تو و قامت تو، هیچ ارزشی ندارد، بنابراین به دنبال آنجا می‌روم.

هوش مصنوعی: بیا تا با هم خاطرات زیبا بسازیم. من از زیبایی‌های اینجا صحبت می‌کنم و تو از زیبایی‌های آنجا.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه باید تو را در نگاه مردم نگه‌دارم، زیرا زیبایی چهره‌ات باعث توجه هر کسی می‌شود، مانند نوری که همه را به خود جذب می‌کند.