هوش مصنوعی: ای دوست، از دوستانت درخواست نکن که به خاطر کم‌توجهی‌ات عذرخواهی کنند، زیرا در نهایت خود چشمان تو نیز عذرخواهی خواهند کرد.

هوش مصنوعی: در آسمان خورشید نیست و جایگرین آن، دردها و غم‌های زندگی بر دل‌ها سایه می‌اندازند. هر صبح، غم‌ها و تیرگی‌های شب گذشته را بر دوش ما می‌گذارند.

هوش مصنوعی: اشک‌ها به عنوان نشانه‌ای از درد دل شکایت کردند، اما تو متوجه نشدی. البته که زندگی همیشه بی‌خبر از این دردها گواهی می‌دهد.

هوش مصنوعی: از اشک و چهره‌ام جواهرات و نقره به دست آوردم، اما نتوانستم آنچه را که می‌خواستم به دست بیاورم. خریدن عشق او با پول و ثروت امکان‌پذیر نیست، حتی برای یک پادشاه.

هوش مصنوعی: اگر مدتی به دل دیگران توجه نکنی، نمی‌دانی که چه حالتی دارند. نه طوفان‌های داخلی‌شان را درک می‌کنی و نه عمق مشکلاتشان را می‌شناسی. پس چه چیزهایی را می‌توانی از ویرانی‌ها و رنج‌هایشان بفهمی؟