هوش مصنوعی: هر لحظه که از تو دردی به من می‌رسد، آن‌قدر این دردها زیاد می‌شود که دیگر نمی‌توانم تحمل کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که آن چشمان سیاه قصد کشتن من را دارند و من در خواب هستم، به یاد بدبختی‌ها و بخت تلخ خودم می‌افتam.

هوش مصنوعی: خداوندا، عقل من مرا از او دور کرده است، اما هیچ‌کس به من نمی‌آید چیزی که پیش از دوری عقل و اندیشیدن به آن، به ذهنم می‌رسید.

هوش مصنوعی: خود را از خیال او دور کرده‌ام، اما در این حال، فکر کردن به آن معشوقه‌ی دلربا و بی‌دینی که همیشه به سراغم می‌آید، از ذهنم نمی‌رود.

هوش مصنوعی: درون من مملو از معناست، در حالی که ظاهرم پر از اشک است. شاه عالم چهره‌اش در نظر درویش به من می‌رسد.