ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ  ۲۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر خاک سر کویش که بر خونم شرف دارد</p></div>
<div class="m2"><p>صبا دارد دریغ از دیده ام حق بر طرف دارد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به ناخن می کند از رشک رویش ماه رخساره</p></div>
<div class="m2"><p>دروغ است این که می گویند مه بر رخ کلف دارد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>بقدر گریه باشد چشم را قیمت بر عاشق</p></div>
<div class="m2"><p>بلی عزت به قدر گوهر خود هر صدف دارد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>کسی سرّ نگاهش را به جز چشمش نمی داند</p></div>
<div class="m2"><p>نظر بر هر طرف می افکند چندین طرف دارد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>من اندر عشق تو طرفی نبستم ای خوش آن بی‌دل</p></div>
<div class="m2"><p>که گردین و دل از کف داد ، دامانی به کف دارد</p></div></div>

شمارهٔ  ۲۲

اگر خاک سر کویش که بر خونم شرف دارد
صبا دارد دریغ از دیده ام حق بر طرف دارد
به ناخن می کند از رشک رویش ماه رخساره
دروغ است این که می گویند مه بر رخ کلف دارد
بقدر گریه باشد چشم را قیمت بر عاشق
بلی عزت به قدر گوهر خود هر صدف دارد
کسی سر نگاهش را به جز چشمش نمی داند
نظر بر هر طرف می افکند چندین طرف دارد
من اندر عشق تو طرفی نبستم ای خوش آن بی دل
که گردین و دل از کف داد  دامانی به کف دارد

شمارهٔ  ۲۰

شمارهٔ  ۲۱

اگر خاک سر کویش که بر خونم شرف دارد

صبا دارد دریغ از دیده ام حق بر طرف دارد

به ناخن می کند از رشک رویش ماه رخساره

دروغ است این که می گویند مه بر رخ کلف دارد

بقدر گریه باشد چشم را قیمت بر عاشق

بلی عزت به قدر گوهر خود هر صدف دارد

کسی سرّ نگاهش را به جز چشمش نمی داند

نظر بر هر طرف می افکند چندین طرف دارد

من اندر عشق تو طرفی نبستم ای خوش آن بی‌دل

که گردین و دل از کف داد ، دامانی به کف دارد

شمارهٔ ۲۱

اطلاعات