هوش مصنوعی: دوست شاد و خوشحال رفت و با خود روح من را نبرد. من به خاطر دوستی‌ام با او، جانم را فدای او کردم و هر چه قدر که جانم را فدای او کردم، روح من را نبرد.

هوش مصنوعی: به دلیل اندوهی که در وجودم حس می‌کنم، به حدی غم در دل دارم که به خاک تبدیل شده‌ام. در برابر کوی تو، این غم را تحمل کردم و نتوانستم به جایی بروم.

هوش مصنوعی: من آنقدر درباره محبت و دوستی یاد گرفته‌ام که حتی اگر دیگران نسبت به من بی‌محبت باشند، این درس را فراموش نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: من فریاد می‌زنم و از شدت غیرت نمی‌دانم که چه کسی است، مانند کودکی بی‌زبان که هیچ‌کس به کمکش نمی‌آید.

هوش مصنوعی: بدون تو هرچند که جشنی درست کردم، دل من هیچ وقت شاد نشد؛ هیچ‌کس نمی‌تواند لذتی که از عشق تو بردم را از خاطر من ببرد.