هوش مصنوعی: بدون وجود گل و زینت چهره‌ات، نوشیدنی‌ام مانند جام صهبا در نظر می‌آید. اما در واقع، به جای آب، آتش است که در دل دارد.

هوش مصنوعی: در فاصله‌ای که از او دارم، وقتی جام را به لب می‌زنم، تنها آتش می‌سوزاند و نمی‌توانم از آبی که حیات‌بخش است بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: هر کسی به اندازهٔ وضعیت خود زیبایی محبوبش را می‌بیند، مثل اینکه تو چه زیبایی‌ای را در گل مشاهده می‌کنی، در حالی که بلبل به خاطر عشقش به آن، تمام وجودش در آتش است.

هوش مصنوعی: می‌گریم و ناله می‌کنم به یاد زیبایی چهره‌اش، در نبودش کارم با آب و آتش است.

هوش مصنوعی: گریه کردن باعث می‌شود درد و سوز دل به شدت بیشتری احساس شود. من نمی‌دانم اشک‌هایم بیشتر شبیه آب هستند یا مثل آتش می‌سوزند.

هوش مصنوعی: ای کاش که دلم به شدت داغ و سوزان است؛ اما مبادا که اشک‌هایم از شدت درد به خون بیفتد. پروانه هرگز به آب میلی نخواهد داشت تا زمانی که شعله آتش در دلش روشن باشد.

هوش مصنوعی: چشمم از اشک پر است و دل در آتش می‌سوزد. خوش به حال پروانه که دشمنش فقط آتش است.