هوش مصنوعی: خوشا به حال تو که جان را بر باد داده‌ای و آتش عشق تو در این دنیا شعله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: برای اینکه رنگ و زیبایی تو با جانم ارتباط دارد، در دل خود آتش عشق را پرورش می‌دهم.

هوش مصنوعی: از شدت درد جدایی تو، ای ماه زیبا، به خاطر دلتنگی‌ام آتش به وجود آوردم و با اشک‌هایم آن را خاموش کردم.

هوش مصنوعی: مدت‌هاست که هیچ‌کس جز دل شکسته من، در هیچ‌کجا آتش عشق را احساس نمی‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی حکیم سخن می‌گوید، گاهی از اشتیاق و احساسات شدید خود می‌گوید، مانند شعله آتش که در معرض دید قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: آتش، که بسیار ظریف و لطیف است، برترین جایگاه را میان چهار عنصر دیگر دارد.

هوش مصنوعی: داستانی است برای پادشاه که مانند ستاره‌ای درخشان، به آسمان می‌درخشد و افتخار را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر دل شکیبا باشد و داغی را که احساس می‌کند مثل پنبه نرم و ملایم در نظر بگیرد، باید با محبت و مهربانی به آن داغ نگاه کند، حتی اگر نشود که آن را از یاد ببرد یا کنار بگذارد.

هوش مصنوعی: دلیر مردی که در زمان جنگ به جلو می‌رود و با خنجر خود به دشمن حمله‌ور می‌شود، خاک را بر دهان آتش می‌ریزد، یعنی با شجاعت و اراده‌ی خود بر مشکلات غلبه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر کسی از روی خشم به سوی آتش برود، نتیجه‌اش این خواهد بود که به سرنوشت شومی دچار می‌شود و مانند دودی که از آتش بلند می‌شود، وضعیتش بد و تیره خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر به او توجهی کند، مانند شاخ ارغوانی که در آتش می‌سوزد، شاداب و سرسبز خواهد شد.