هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت ابروی تو باعث شده که دل‌ها شکسته شود، همان‌طور که هلال ماه تحت تأثیر زیبایی چهره‌ات به زوال می‌رسد و از درخشش خورشید کاسته می‌شود.

هوش مصنوعی: گل زرشک مانند زنجیری است که در دستان حوریان می‌درخشد و زیبایی‌اش توجه را جلب می‌کند. این زیبایی و جلا توجه را به خود معطوف کرده و به نوعی فتنه و جذابیت ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: چشم تو آنقدر زیبا و جذاب است که حتی عقرب هم که بدون چشم است، در برابر وجود تو و زیبایی غزالی که در مقابلش است، شرمنده می‌شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه خون به دل من نیاید، زمانی که تو با عبور از میان دل من، خلخالی را به صدا درآوردی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که من اشتباه کردم، چون به نظر می‌رسد که تو در حال رفتن به مکانی هستی که جایگاه افراد بزرگ و با فضیلت است.

هوش مصنوعی: شاهی که با حفظ امنیتش، سپند را بر آتش قرار می‌دهد، همچون زنی زیبا با خالی بر چهره‌اش است.

هوش مصنوعی: وقتی در عصبانیتم می‌توانم آتش به دریا بیندازم، اما در زمان آرامش و صبر، آب را در غربال نگه می‌دارم.

هوش مصنوعی: سپاسگزاری می‌کنم از آنکه در دریای مشکلات، کفش من در آب افتاد؛ زیرا همیشه دست من در حال سجده به شکرانه است، مانند آب‌روی انسان‌های فقر و نیاز.

هوش مصنوعی: بخشی از دارایی و ثروت به دست آمده از صبر و بردباری، جدا از زرق و برق و زیبایی‌های ظاهری، در دل خیال و آرزوها قرار دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که آنقدر بخشندگی و نوع‌دوستی او را در روز قیامت ستایش خواهند کرد که ممکن است هیچ‌کس جرأت نپرسیدن نداشته باشد.

هوش مصنوعی: چه روحی می‌تواند صفت بردباری او را توصیف کند؟ چه موجود کوچک و ناتوانی می‌تواند بار سنگین کوه را به دوش بکشد؟

هوش مصنوعی: خداوندگار، با وجود اینکه قدرت سحر و جاذبه­ی بی‌نظیری دارم، باز هم از شگفتی و حیرت در برابر اندیشه­های عمیق و سخنان گوهرین دیگران به حواس‌پرتی دچار می­شوم.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات که از نور معنا کتابی در ستایش کسی می‌نویسم، قلمم در دستانم می‌سوزد و به مانند ناله‌ای فرومی‌آید.

هوش مصنوعی: شب گذشته در دنیای تفکراتم غرق شدم و به یاد آن خیالی افتادم که در آن تو را ستایش می‌کردم.

هوش مصنوعی: قلم به صدای بلند به من گفت که ای درست‌اندیش، تصور کردن کار غیرممکن، اشتباه است.

هوش مصنوعی: زبان من از ستایش او ناتوان است و نمی‌تواند به خوبی وصفش کند، اما در عوض، ذهنم پر از خیال و تصور درباره‌ی اوست.

هوش مصنوعی: هرگاه انسان‌ها ندانند، جهل به مانند دانش باقی می‌ماند، تا زمانی که نقص را بشناسند و بر کمال واقف شوند.

هوش مصنوعی: دشمن تو را در حالتی می‌خواهد که در رحم مادران، جنین‌هایی با همان ویژگی‌ها و مشخصات شکل بگیرند.