خواجه عبدالله انصاری » رباعیات شیخ انصاری (نقل از کشف الاسرار و انوارالتحقیق) » شمارهٔ ۹۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دوست بجملگی ترا گشتم من</p></div>
<div class="m2"><p>حقا که درین سخن نه زرق است نه فن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر تو ز خودی خود برون جستی پاک</p></div>
<div class="m2"><p>شاید صنما بجای تو هستم من</p></div></div>

شمارهٔ ۹۵

ای دوست بجملگی ترا گشتم من
حقا که درین سخن نه زرق است نه فن
گر تو ز خودی خود برون جستی پاک
شاید صنما بجای تو هستم من

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به دوست خود می‌گوید که به تمام وجود او پی برده و از خلوص نیت سخن می‌گوید. او تاکید می‌کند که اگر دوست بتواند از خود برون بیاید و خود را پاک کند، ممکن است او (شاعر) به جای او قرار بگیرد و درک بهتری از وضعیتش پیدا کند.

شمارهٔ ۹۳

شمارهٔ ۹۴

هوش مصنوعی: ای دوست، حقیقتاً من تمام وجودم را برای تو وقف کرده‌ام و در این گفته‌ی من هیچ گونه فریب یا حقه‌بازی وجود ندارد.

ای دوست بجملگی ترا گشتم من

حقا که درین سخن نه زرق است نه فن

هوش مصنوعی: اگر خود را از خودت جدا کنی و به نوعی آزاد شوی، ممکن است من به جای تو در درک و احساس تو قرار بگیرم.

گر تو ز خودی خود برون جستی پاک

شاید صنما بجای تو هستم من

شمارهٔ ۹۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده