خواجه عبدالله انصاری » رباعیات شیخ انصاری (نقل از کشف الاسرار و انوارالتحقیق) » شمارهٔ ۸۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گلها که من از باغ وصالت چیدم</p></div>
<div class="m2"><p>درها که من از نوش لبت دزدیدم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن گل همه خارگشت در دیده من</p></div>
<div class="m2"><p>آن در همه از دیده فرو باریدم</p></div></div>

شمارهٔ ۸۱

گلها که من از باغ وصالت چیدم
درها که من از نوش لبت دزدیدم
آن گل همه خارگشت در دیده من
آن در همه از دیده فرو باریدم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از گل‌هایی صحبت می‌کند که از باغ محبوبش چیده است و از درهایی که از لبان محبوبش به‌دست آورده، اشاره می‌کند. اما در نهایت، آن گل‌ها به خواب و خاری در چشمش تبدیل می‌شوند و آن در نیز در اندیشه‌اش ناپدید شده است. شاعر بیان می‌کند که زیبایی‌های عشق، پس از مدتی به درد و اندوه تبدیل می‌شوند.

شمارهٔ ۷۹

شمارهٔ ۸۰

هوش مصنوعی: گل‌هایی که من از باغ عشق تو چیدم و نوش‌هایی که از لبان تو دزدیدم، یادآور لحظات شیرین و زیبای کنار توست.

گلها که من از باغ وصالت چیدم

درها که من از نوش لبت دزدیدم

هوش مصنوعی: آن گل تمامی صورت زیبایش را در چشم من به خار تبدیل کرده است و من از آن در، تمام نگاه‌هایم را فروکش کرده‌ام.

آن گل همه خارگشت در دیده من

آن در همه از دیده فرو باریدم

شمارهٔ ۸۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده