خواجه عبدالله انصاری » رباعیات شیخ انصاری (نقل از کشف الاسرار و انوارالتحقیق) » شمارهٔ ۱۰۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گشتم به هوس گرد بد و نیک بسی</p></div>
<div class="m2"><p>حاصل نشد از عمر مرا جز هوسی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تامی ماند ز عمر یارب نفسی</p></div>
<div class="m2"><p>دریاب که نیست جز تو فریاد رسی</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰۸

گشتم به هوس گرد بد و نیک بسی
حاصل نشد از عمر مرا جز هوسی
تامی ماند ز عمر یارب نفسی
دریاب که نیست جز تو فریاد رسی

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به جستجو برای فهم خوب و بد پرداخته، اما به نتیجه‌ای نرسیده و تنها به هوس‌ها اکتفا کرده است. او از خداوند درخواست می‌کند که به او توجه کند، زیرا جز او فریاد رسی ندارد و زمان عمرش به سرعت در حال گذر است.

شمارهٔ ۱۰۶

شمارهٔ ۱۰۷

هوش مصنوعی: من در جستجوی خوب و بد بسیاری گشتم، اما در طول عمرم جز یک آرزو به دست نیاوردم.

گشتم به هوس گرد بد و نیک بسی

حاصل نشد از عمر مرا جز هوسی

هوش مصنوعی: ای خدا، تا زمانی که فرصت زندگی‌ام به پایان نرسیده، به فریادم برس؛ زیرا جز تو هیچ کس نیست که به من کمک کند.

تامی ماند ز عمر یارب نفسی

دریاب که نیست جز تو فریاد رسی

شمارهٔ ۱۰۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده