خواجه عبدالله انصاری » رباعیات شیخ انصاری (نقل از کشف الاسرار و انوارالتحقیق) » شمارهٔ ۱۰۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با خلق میامیز که مغرور شوی</p></div>
<div class="m2"><p>در خلق بمانی و از او دور شوی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با خلق جهان مگو تو راز دل خویش</p></div>
<div class="m2"><p>درمان نتوانند و تو رنجور شوی</p></div></div>

شمارهٔ ۱۰۷

با خلق میامیز که مغرور شوی
در خلق بمانی و از او دور شوی
با خلق جهان مگو تو راز دل خویش
درمان نتوانند و تو رنجور شوی

هوش مصنوعی: در این بیت‌ها شاعر به ما یادآوری می‌کند که با مردم و جامعه‌ ارتباط برقرار کنیم، اما نباید به خود مغرور شویم و از حقیقت دور نشویم. همچنین توصیه می‌کند که راز دل خود را با دیگران در میان نگذاریم، زیرا ممکن است نتوانند کمکی کنند و ما دچار رنج و درد شویم.

شمارهٔ ۱۰۵

شمارهٔ ۱۰۶

هوش مصنوعی: با مردم اختلاط کن تا به خودت مغرور نشوی؛ اگر در میان آنها بمانی، از حقیقت دور می‌شوی.

با خلق میامیز که مغرور شوی

در خلق بمانی و از او دور شوی

هوش مصنوعی: با مردم و جهان در مورد راز دل خود صحبت نکن، چون آنها نمی‌توانند به تو کمک کنند و فقط دلت را بیشتر آزرده می‌کنند.

با خلق جهان مگو تو راز دل خویش

درمان نتوانند و تو رنجور شوی

شمارهٔ ۱۰۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده