ظهیر فاریابی » رباعیات » شمارهٔ ۸۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای زلف درازت اصل گمراهی ازو</p></div>
<div class="m2"><p>در معرض فتنه مرغ تا ماهی ازو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر خسته دلم که هست آگاهی از او</p></div>
<div class="m2"><p>چندین چه کنی جور چه می خواهی از او</p></div></div>

دیوان ظهیر الدین فاریابی به اهتمام امیرحسین یزدگردی - طاهر بن محمد ظهیر فاریابی - تصویر ۲۷۱

دیوان ظهیر فاریابی (با فهرست کامل و مقدمه و مقابله و تصحیح و بحثی از شعر و شاعری در قرن ششم) به اهتمام هاشم رضی - ظهیر فاریابی - تصویر ۴۰۰

شمارهٔ ۸۱

ای زلف درازت اصل گمراهی ازو
در معرض فتنه مرغ تا ماهی ازو
بر خسته دلم که هست آگاهی از او
چندین چه کنی جور چه می خواهی از او

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مویی اشاره می‌کند که باعث گمراهی و فتنه می‌شود. او از عمق دلش می‌گوید که درباره محبوبش آگاهی دارد و از او می‌پرسد که چه کار می‌خواهد انجام دهد و چه خواسته‌ای دارد. به طور کلی، احساسات عاشقانه و تنش‌های ناشی از عشق را به تصویر می‌کشد.

شمارهٔ ۷۹

شمارهٔ ۸۰

هوش مصنوعی: ای زلف بلند تو، منبع فریب و گمراهی است؛ مثل اینکه مرغی در تنگنا قرار گیرد و به ماهی چشم بدوزد.

ای زلف درازت اصل گمراهی ازو

در معرض فتنه مرغ تا ماهی ازو

هوش مصنوعی: دلم از آشنایی با او خسته است. حالا نمی‌دانم چه کار کنی یا چه چیزی از او می‌خواهی.

بر خسته دلم که هست آگاهی از او

چندین چه کنی جور چه می خواهی از او

شمارهٔ ۸۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده