فرخی یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>با طبع بلند قصر قیصر هیچ است</p></div>
<div class="m2"><p>دارائی دارا و سکندر هیچ است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با خانه بدوشی ببر همت ما</p></div>
<div class="m2"><p>صد قافله گنج خانه زر هیچ است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱

با طبع بلند قصر قیصر هیچ است
دارایی دارا و سکندر هیچ است
با خانه بدوشی ببر همت ما
صد قافله گنج خانه زر هیچ است

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که ارزش و بزرگی قصر قیصر و دارایی‌های سکندر در مقابل همت بلند و تلاش یک فرد با اراده، هیچ است. یعنی یک فرد با سخت‌کوشی و تلاش می‌تواند به موفقیت‌هایی دست یابد که به اندازه ثروت‌های بزرگ و کاخ‌های سلطنتی ارزشمند است. در واقع، این شعر به اهمیت همت و اراده انسانی در مقایسه با ثروت‌های ظاهری اشاره دارد.

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

هوش مصنوعی: با وجود رفعت و عظمت قصر قیصر، ثروت دارا و سکندر هیچ و ناچیز به حساب می‌آید.

با طبع بلند قصر قیصر هیچ است

دارائی دارا و سکندر هیچ است

هوش مصنوعی: زندگی پرماجرای ما و تلاش‌های‌مان به‌قدری ارزشمند است که حتی اگر همه‌ی ثروت‌ها و زرق و برق‌های دنیا را داشته باشیم، باز هم ارزش کمتری نسبت به این همت و کوشش ندارد.

با خانه بدوشی ببر همت ما

صد قافله گنج خانه زر هیچ است

شمارهٔ ۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده