هوش مصنوعی: ای چشم من، به قدری در شب غم اشک ریختی و گریه کردی که روزهای زندگی‌ام را با این اندوه پر کردی و بهار خوشحالی را مانند ابر در آسمان تبدیل به باران غم کردی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند من سرمایه‌ای بی‌ارزش ندارد. من گدا، بی‌نوایی، پاکباز، بی‌پول و بی‌چیز هستم.

هوش مصنوعی: چرا دل‌های آگاه و با احساس در کشوری که اسانس گرانبها را ارزان می‌فروشند، خون خود را به دل خواهند آورد؟

هوش مصنوعی: با تلاش و اصرار برای ثروت و آوازه، خالی بودن دست خدا می‌تواند به نابودی ویرانگر خانه‌های مرفه و ثروتمند منجر شود.

هوش مصنوعی: وکالت به مانند وزارت به طبقه اشراف تعلق گرفت و این گروه خیلی خوب فنون و راه‌های مدیریتی و سیاسی را آموخته‌اند.

هوش مصنوعی: کارگر از ظلم و فشار کارفرما به شدت لرزه بر اندامش می‌افتد، به طوری که مانند کبک دری می‌شود که در برابر شکارچی قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: به خاطر نبودن تو و دوری‌ات، شب را به صبح تبدیل کردم. ستاره به من آموزش داد چگونه شب را بیدار بگذرانم.