فرخی یزدیشمارهٔ ۱۴۹
هر چند که با فکر جوانیم که بودیم
در پیروی پیر مغانیم که بودیم
گر هستی ما را ببرد باد مخالف
خاک قدم باده کشانیم که بودیم
با آنکه بهار آمد و بشکفت گل سرخ
ما زرد رخ از باد خزانیم که بودیم
عمریست که از سوز فراق تو من و شمع
شب تا به سحر اشک فشانیم که بودیم
هنگام زبونی نشود حربه ما کند
چون دشنه همان تند زبانیم که بودیم
مستند حریفان سبک مغز به یک جام
ما جرعه کش رطل گرانیم که بودیم
در سادگی و عیب و هنر گفتن در رو
چون آینه مشهور جهانیم که بودیم
از باد حوادث متزلزل همه چون کاه
مائیم که چون کوه همانیم که بودیم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر چند که با فکر جوانیم که بودیم
در پیروی پیر مغانیم که بودیم
هوش مصنوعی: با اینکه در جوانی به دنبال آرزوها و خواسته‌هایمان بودیم، حالا در پیروی از بزرگان و اهل معرفت زندگی می‌کنیم.
گر هستی ما را ببرد باد مخالف
خاک قدم باده کشانیم که بودیم
هوش مصنوعی: اگر سرنوشت ما را باد مخالف ببرد، ما با قدم‌های باده‌ای خود را جابجا می‌کنیم، چون در اصل چه بوده‌ایم.
با آنکه بهار آمد و بشکفت گل سرخ
ما زرد رخ از باد خزانیم که بودیم
هوش مصنوعی: با وجود اینکه بهار آمد و گل‌های سرخ شکفتند، ما همچنان زرد و پژمرده هستیم، مانند وزش باد خزان که بر ما تاثیر گذاشته است. ما از قبل در این حال قرار داشتیم.
عمریست که از سوز فراق تو من و شمع
شب تا به سحر اشک فشانیم که بودیم
هوش مصنوعی: سالیان زیادیست که به خاطر جدایی تو، من و شمع در شب تا صبح اشک می‌ریزیم، ما که بودیم.
هنگام زبونی نشود حربه ما کند
چون دشنه همان تند زبانیم که بودیم
هوش مصنوعی: در زمان ضعف و ناتوانی، ابزار ما که همانند یک دشنه تیز و برنده است، به کار خواهد آمد. ما همچنان تند و تیز زبان خواهیم بود، مانند همیشه.
مستند حریفان سبک مغز به یک جام
ما جرعه کش رطل گرانیم که بودیم
هوش مصنوعی: بیت به این معناست که ما در برابر رقیبان کم‌مغز و بی‌قیمت خود، با یک فنجان شراب از یک ظرف سنگین و باارزش استراحت می‌کنیم. در واقع، ما با آرامش و لذت از چیزهای با ارزش و عمیق، به آن‌ها بی‌توجهی می‌کنیم.
در سادگی و عیب و هنر گفتن در رو
چون آینه مشهور جهانیم که بودیم
هوش مصنوعی: ما در سادگی، نواقص و هنر بیانی که داریم، در دنیا مانند آینه‌ای شناخته شده‌ایم و نشان‌دهنده‌ی آنچه که هستیم، هستیم.
از باد حوادث متزلزل همه چون کاه
مائیم که چون کوه همانیم که بودیم
هوش مصنوعی: ما همواره در مقابل حوادث زندگی ناپایدار و آسیب‌پذیر هستیم، مانند کاهی که در باد به راحتی جابه‌جا می‌شود، در حالی که درون ما مانند کوه محکم و استوار باقی مانده‌ایم.