هوش مصنوعی: با وزش باد و در میان موهای گیسو وارد شدیم، با دلی پر از غم به زیبایی و نرمی نافه آهو رسیدیم.

هوش مصنوعی: با پاهایی خسته و دردناک در راهی بی‌پایان به سوی عشق پیش رفتیم، تا جایی که مجبور شدیم بر روی زانوهایمان بیفتیم.

هوش مصنوعی: اگر دامان پاک ما به گناه و خطا آلوده شود، باید با آب توبه و شکرگزاری آن را بشوییم، زیرا در نهایت به نتیجه خوبی خواهیم رسید.

هوش مصنوعی: هر جا که رفتیم، چهره زیبای تو جلوه‌گر بود و به وضوح در مقابل ما نمایان بود.

هوش مصنوعی: ما را از ریشه‌ات جدا نکن، زیرا با وجود تمام سختی‌ها، در باغ تو مانند گل‌های وحشی شکوفا شده‌ایم.

هوش مصنوعی: در محفل عشق سر و صدای زیادی وجود داشت و ما هم در آن شلوغی به جنجال و هیاهو پیوستیم.

هوش مصنوعی: محراب و کعبه نتوانستند حاجت ما را برآورده کنند، بنابراین به قدری به آن خم ابرو توجّه کردیم که به سمت آن رفتیم.