هوش مصنوعی: فدای احساسی که یک مطرب دارد و می‌گوید در این ویرانه مثل خانه‌ای که ساکن هستی، بسوز و تلاش کن.

هوش مصنوعی: چنان سختی‌ها و مشکلات زندگی مرا تحت فشار قرار داده‌اند که در دیدن آرزوی پرواز و آزادی، حسرتی عمیق در دل دارم که به عمرها می‌سازد.

هوش مصنوعی: زیر بال خود سر به صد اندوه می‌گذارم، مثل مرغی که صبح از شادی آواز می‌خواند.

هوش مصنوعی: اگر فکر و تدبیر وکیل و وزیر نتواند مشکل را حل کند، تنها تو، ای خداوند مهربان، می‌توانی چاره‌ای پیدا کنی.

هوش مصنوعی: خدایا کی می‌شود که در پایتخت، به‌گونه‌ای باشد که مردم فقیر و درخواستی را نبینند که دست دراز کرده‌اند؟

هوش مصنوعی: در این ویرانه، هر کجا که قدم بگذاری، فقط غم، ناله، فریاد و درد و رنج وجود دارد.

هوش مصنوعی: خروجی این بیت نشان‌دهنده این است که آثار و خلاقیت شاعر به وضوح نمایان است. او به مانند طوفانی که در دل خود جواهراتی دارد، به زیبایی و استادی در سرایش غزل‌ها پرداخته و مهارتش در این هنر را به رخ می‌کشد.