پس از دریافت حکمِ حبسِ ابد، فرخی ناامید از آزادی، در تاریخ چهاردهم فروردین‌ماه ۱۳۱۶ چکامه‌ای (که تنها بیت‌های بالا از آن به جا مانده) بر دیوار زندان می‌نویسد و با خوردن مقداری تریاک دست به خودکشی می‌زند. هرچند پزشک بر بالین وی حاضر شد و او را از مرگ نجات داد.